پس از تصویب تأسیس شرکت شاپرک توسط شورای پول و اعتبار در اسفندماه ۱۳۸۹، این شرکت در قالب شخصیت حقوقی مستقل، توسط شرکت ملی انفورماتیک تشکیل و مقرر شد عمده سهام آن بر اساس شاخصهای عملکردی معین به بانکهای مجاز واگذار شود. شاپرک با الگوبرداری از عملکرد شبکههای پرداخت در سطح بینالمللی طراحی و با همکاری شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت در اردیبهشتماه ۱۳۹۱ وارد فاز اجرایی شد.
در فاز اول این پروژه، هرگونه اتصال مستقیم سوئیچ شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت به سوئیچ بانکها ممنوع شد و از دیماه ۱۳۹۱، پذیرش و پردازش تراکنشهای پایانههای فروش صرفاً از طریق شاپرک امکانپذیر شد.
از دیگر اقدامات انجامشده در این مرحله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- راهاندازی مرکز «پاشا» بهعنوان واسط بین سامانه اتاق پایاپای الکترونیکی و شاپرک
- راهاندازی مرکز «برنا» بهعنوان واسط بین سامانه اتاق پایاپای الکترونیکی و سیستم بانکداری متمرکز
- ایجاد شبکههای ارتباطی و عملیاتی نمودن کامل سوئیچ شاپرک
در فاز دوم پروژه، از شهریورماه ۱۳۹۲ تمامی تراکنشهای پرداخت اینترنتی از طریق شبکه شاپرک پذیرش و پردازش شده و انتقال کامل آنها از شبکه شتاب به شاپرک از اواسط بهمنماه ۱۳۹۲ بهعنوان یک درگاه واحد صورت پذیرفت.
مزایای پردازش و پذیرش پرداختهای اینترنتی از طریق شاپرک در فاز دوم عبارتاند از:
- فراهم کردن زمینه اتصال مستقیم ارائهدهندگان خدمات پرداخت مجازی به شاپرک به لحاظ فنی، امنیتی و اجرایی مطابق با سیاستها بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و اهداف شاپرک
- ایجاد زمینه مناسب برای فعالیت پرداخت مجازی توسط شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت
- توسعه خدمات و محصولات پرداختهای مجازی از طریق تعامل با شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت
- ایجاد فضای رقابتی مناسب برای فعالیت شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت
- استفاده بهینه از منابع شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت در راستای توسعه و ارتقای بازار پرداختهای مجازی مطابق با سیاستهای شاپرک
- امکان نظارت، کنترل و انطباق معاملات با مقررات ضد پولشویی و کاهش ریسکهای موجود
- افزایش امنیت در حوزه پرداختهای اینترنتی و تفکیک کامل حوزه پرداخت از حوزه فعالیتهای بانکی